یاد داشتی بمناسبت روز شهدا

شهدا شرمنده ایم…
شرمنده ایم بخاطر همه کارهایی که نکردیم و باید انجام میگرفت.

۲۲ اسفند ،سالروز تاسیس بنیاد شهید به عنوان روز بزرگداشت شهدا نامگذاری شده است .
در واقع این روز تداعی کننده جهاد، فداکاری و مقاومت ملت بزرگ ایران است .
این روز شاید تلنگری باشد برای همه ی ما، برای همه‌ی ما نسل انقلابیها و حتی نسل بعد از انقلاب اینکه امروز که ۴۲ سال از عمر نهال انقلاب اسلامی می‌گذرد ما برای پاسداشت انقلاب؛ این میراث گرانبهای خون شهدا چه
کرده ایم؟!
انقلاب اسلامی ۵۷ با رهبری داعیانه امام راحل (ره) و اتحاد و همدلی ملت بزرگ ایران و با ریختن خون هزاران شهید این مرزو بوم و جانفشانی و ایثارگری فرزندان خلف این کشور جان گرفت و به بار نشست و حالا که در آستانه نیمه قرن این پیروزی به سر می‌بریم باید از خودمان بپرسیم چه کرده‌ایم؟ امروز باید هر کدام از ما از خودمان سوال کنیم در قبال خون پاک شهدا و برای حفظ و ترویج آرمانهای بزرگشان که همانا عدالتخواهی، توسعه اقتصادی و عمرانی و بهبود وضعیت معیشت و اقتصاد خانوارهای ایرانی ، مبارزه با مفساد اقتصادی و غیره بود، چقدر مسئولانه عمل کردیم!؟ آیا فقط به برگزاری یادواره شهدا و شرکت در این مراسمات و گرفتن عکسهای یادگاری و ثبت آنها در قاب دوربین ها برای پیشبرد منافع شخصیمان بسنده کرده ایم؟
امروز آیا به جایی رسیده‌ایم که وقتی در روز قیامت با شهدای این مرز و بوم روبه‌رو می‌شویم سربلند و سرافراز بگوییم ما از میراث گرانبهایتان که با بهای سنگین جانتان به ما سپرده بودید به خوبی توانستیم مراقبت کنیم یا خدای ناکرده سر افکنده و خجل می‌گوییم شهدا شرمنده ایم… ؟
شرمنده ایم که نتوانستیم فقر را از جامعه بزداییم.
شرمنده ایم که هنوز تهیدستان بسیاری در جامعه داریم ،شرمنده ایم که آلوده دنیا شدیم و دین و آخرتمان را نادیده گرفته‌ایم.
شرمنده ایم که همسایمان گرسنه سر بر بالین گذاشت اما خبر از احوال او نداشتیم و چه بسا بی‌تفاوت بودیم.
شرمنده ایم که محصولات کشاورزی ما با آفت بی‌تدبیری و غیر مسئولانه مدیران و مسئولین ما از بین رفت
شرمنده ایم که اقتصاد ما فلج شد و چرخ اقتصاد مملکت نچرخید و مردم ما به مضیقه افتادند .
شرمنده ایم که به دنبال بی لیاقتی های برخی از مدیران امروز مردم ما باید مخارج زندگیشان را با تراز دلار ۳۰ هزار تومانی محاسبه کنند.
شرمنده ایم که پدران ما شرمنده خانواده هایشان هستند.
شرمنده ایم که سفره‌های کارگران ما هر روز کوچکتر میشود، شرمنده ایم…
شرمنده شماییم و شرمنده ملت بزرگ ایران.
شرمنده خون پاکتان هستیم به خاطر همه بی‌تدبیری هایی که شده است و همه کم و کاستی هایی که کرده‌ایم. ما را ببخشید.
شرمنده ایم که وامدار خوبی برای رسالتمان نبودیم و شرمنده ایم به خاطر همه کارهایی که باید می‌شد ولی انجام ندادیم.

به قلم: زهرا رگان، روزنامه نگار
۲۲اسفند۹۹